zondag 1 februari 2009

Zestal korte filmpies van Anorah





Verslag van Oma en Opa - Dagje Enschede




Enschede, 31 januari 2009

“Hai, hai”

Ik ben Anorah Cornielje. Mijn mama heet Claudia en mijn papa Tobias. Maar ik heb ook een opa die Godfried heet en een oma die Ada heet.
Vandaag ben ik voor het eerst een hele lange dag bij oma en opa, want papa en mama moeten werken. Spannend hoor, want ik ben pas anderhalf jaar! Ik heb oma en opa wel een briefje geschreven over mijn dag en wat ik leuk vind. Vooral veel knuffels en zelluf eten!
Opa heeft mij vanmorgen om half acht opgehaald.

“hai, hai” Oma wil meteen een kusje!.
Ik ga eerst maar eens de kamer verkennen. Waar blijft opa nou? Oh ja, die moet de auto uitpakken…(“lijkt wel een volksverhuizing”zegt ie)
Oh leuk, mama heeft ook mijn lievelingsspeelgoed meegegeven. Vooral blokken stapelen vind ik leuk, begin ik maar mee.
En dan de rest even op het kleed leggen.
Waar is opa nu weer? Hij is even naar de markt, bloemetjes kopen voor oma.
“Zal ik een muziekje opzetten” vraagt oma. Ja,ja.
Niet echt om meteen al op te dansen.
Ik krijg krentjes…gauw op de bank klimmen. Lekker, krentjes in een mooi chinees kopje.

Dat eet ik een voor een maar eens even rustig op.
Wat hoor ik nu. De klok zegt oma. Daar hangt ie.
Kijk oma zit aan de werktafel. Er staat nog een stoel, daar wil ik wel op. “as, as” Gelukkig! Ze begrijpt het. En nu zet ze ook nog de pc aan. Eens kijken wat dat allemaal is. Oh, dat ben ik..
(papa heeft een website over mij gemaakt)
“Heb je gepoept, kleine meid” Ja, ja. Even verschonen. Mama kan dat sneller!

Wat een mooie bloemen heeft opa meeggebracht. Daar moet ik bij zijn. Wel ruiken, niet aankomen…jammer.
Dan ga ik maar bij opa aan tafel zitten. Die leest de krant. Opa vertelt dat het gaat over Nina Brink “een klerewijf, zo moet jij niet worden, poes”
Mijn eigen boekjes zijn toch leuker vooral samen met opa dat lezen. Doet een konijn zo..?! Dat heb ik nooit geweten, even proberen.
Nu heb ik even genoeg van het lezen en ga lekker met oma een boodschapje doen. “jas, jas”
Als ik thuiskom moet ik weer aan het werk achter de pc. Scrollen lukt me nu aardig.
Drentel, dreutel, drentel. Wat is die boekenkast toch interressant..maar ja weer alleen kijken!
“Weet je wat” zegt oma “jij krijgt een eigen plank. Anorah’s hoekje”
Doen we! Nog een paar keer kijken of ik echt aan die boekjes mag komen. Ja, ja het mag!
En de andere boeken? Nee, die niet. Anorah toch!


De pc is nog steeds leuk, je kunt er van alles mee. Gezellig, oma zit naast me, maar wat drinkt ze?. Wil ik ook wel proeven. Mangosap…hmhm

Even knuffel halen bij opa.
Wat doet die opa nu weer? Gaat ie zomaar languit op de bank! “opa gaat even slapen”
Wel kijken maar niet aankomen..
En dan een boterhammetje. Opa wil er pindakaas op doen (“vindt papa zo vies!), oma jam.
Oma wint, maar erg lekker vind ik die jam van haar niet!
Tijd voor een dutje. Alleen dat bedje opzetten. Opa wordt echt een dagje ouder! Maar ik mag wel in de kamer blijven dutten Oma neemt de kans waar en gaat ook even slapen…was al om half zeven op. Zou dat de spanning zijn dat ik kom?

Zo, even bij opa op de bank wakker worden en dan weer aan het werk. PC!
Wat zie ik nu? Oma is vergeten mijn luierdoekjes op te ruimen. Die moeten toch in mama’s tas!
“Waar is Anorah’s hoekje?” Net of ik dat niet weet!
Boekje uit “het hoekje” ) (oma had er nog wat, van papa vroeger!) Opa leest zo leuk voor!

Ik moet wel steeds in de gaten houden wat opa en oma aan het doen zijn en een knuffel op zijn tijd is natuurlijk ook niet weg.
Kijk, opa is aan het kaarten steken. Nieuw!! Mag ik ook?
“Kun je niet vroeg genoeg mee beginnen” zegt opa. Dus krijg ik een heel nieuw spel. Maar wel op de grond, da’s leuker.
Wat is die mangosap toch lekker. Moet ik mama zeggen. Altijd die kruidenthee…
Opa moet ook even werken bij de pc. Ga ik helpen. Maar ja..een derde bureaustoel hebben ze dus niet. Dan maar op schoot.

En nu de KEUKEN! Hoe kom ik dat afstapje af? Oma leert het me wel en zie daar..achteruit op mijn knieen lukt het. Zelluf! Het lege kaartendoosje neem ik wel mee.
Wat mooi toch al die kleurtjes in de keuken.
Boekje, bank lezen.
Beetje drinken pakken. Zelluf.
Wat een sfeertje. Opa op de bank lezen, oma aan de werktafel lezen (die kunnen er ook wat van!) ik lekker kaarten op de grond. Muziekje.
Toch maar even knuffel.
He.. dit is muziek waar oma op gaat dansen, even meedoen!
Moet je nou toch horen..oma is ooit door die zanger (Joost Nuisl) uitgenodigd voor een borrel! Heeft ze niet gedaan. Papa en ome Hans waren er toen al, nog wel heel klein.

Welke stoel zit nu het lekkerst? Ja, deze wil ook wel. En even een gesprek met opa over het leven.
“Wil Anorah lekker fruit” Ja, ja.
Samen klaarmaken. En wat krijg ik nu toch op mijn bordje!
Mandarijn, banaan en…framboos! Nooit gehad. Even proeven..och. Eerst maar banaan. Toch vind ik framboos wel lekker, het was even wennen.

OH, oh wat doet Mopsie nou? Poepen op de mat! Moet oma opruimen, opa vind dat te vies!
(ik zal toch mama en papa even zeggen dat dit niet echt leuk is)

Hee, oma geeft opa kusjes. Wil ik ook wel.
( wat houdt oma veel van die man!)
Tijd voor wat actie, even de boel op stelten zetten.

Papa heeft met Kerst een hele mooie foto van opa gemaakt., zie ik nu op de pc. Beste pak, schort, in de keuken!
Als ik maar “as, as”zeg dan krijg ik wel voor elkaar wat ik graag wil. Handig om te weten!

Ik word nu toch wel een beetje moe. Dan val ik wat vaker, zeggen mama en papa.
Maar het is dan ook tijd voor een aperitiefje. Opa aan de sherry, oma en ik vers sinasappelsap. Jammejamme… (thuis melden!)
Tv kijken wil wel helpen als ik wat moe ben (dat geldt toch voor meer mensen?)
Maar ja, er is geen baytv. Dan maar geschiedenis. Opa heeft van oma “mijn Nijmegen” gekregen. Gaan we nu kijken.
Goed, de plicht roept.
Met oma Mopsie uitlaten. Leuk, ik mag de riem vasthouden. Maar wat treuzelt Mopsie toch. Een duwtje kan geen kwaad!
Is die opa al aan het koken gegaan, had ik moeten weten!
Gauw helpen. Hoe pakken we dat aan? Heeft ie soms een pannendeksel nodig?
Nee! Dat mag dus niet.
Dan maar bij opa op de arm samen wokken.

Eten.
Nasi met omelet en stukjes komkommer. Niks prakken hoor.
Zelluf eten. Ik probeer opa’s zilveren lepeltje even. (At hij als kind al mee). Maar handig is het niet!
Omelet… lekker
Nasi…lekker
Komkommer…bah. Opa probeert wel een stukje met de lepel nasi mee te smokkelen maar dat zie ik toch lekker wel..eruitvissen dus. Wat denkt ie wel!
Griesmeel met bessensaus is natuurlijk altijd een toppertje. Vond papa vroeger zo lekker.

Zo opa moet weer een dutje, even aan wennen. Maar ik laat hem wel met rust, ben de beroerdste niet.
Ik moet toch aan het werk achter de pc. Volgens mij ben ik een van de weinige mensen die “as, as” zeggen als ze naar hun werk gaan!
Ach ja, dat is die oma weer vergeten. IK wil een schone luier, even brengen dan snapt ze het wel.
Nu eens kijken of oma wil spelen. Draakje lijkt me leuk. Ja, het werkt!
Oma draakje in de mond en gekke geluiden die ze dan maakt dan. Lachen!

Maar ik moet wel even d’r haren achter haar oren stoppen anders zie ik niks van d’r smoel!
Oma wordt er wel moe van, ze is dan ook niet meer zo jong.
Gelukkig, opa is wakker. Hij gaat opruimen. Even helpen, wederom ben ik de beroerdste niet.
Wat gaat mee, wat in mijn hoekje. Ja! Ik weet het al. Opa niet..die doet warempel een boekje van hier in mama’s tas. Daar steekt oma even een stokje voor!
Orde en netheid zijn leuke dingen. Chaos nog leuker! Dus toch maar weer de kaarten pakken en op de grond uitspreiden.
“he poes, wat doe je nou?” zegt opa. Hij noemt me poes, zou ie niet weten dat ik Anorah heet?
Oh, dat noemen ze dus een koosnaampje. Mij best..ik reageer wel.
Oma moet zich even opmaken. Vanavond grotemensenwerk Bridge. Leert opa me vast nog eens..

EN WIE ZIE IK NU?PAPA!!!
Werd tijd, het is al zeven uur en ik wil best naar bed.

Leuk was het wel bij opa en oma. Volgens mij hebben zij ook genoten.
Doen we vaker!
groetjes en kusjes
Anorah
(dank je oma en opa voor het helpen schrijven van dit verhaal)