Een bericht van Anorah
Eergisteren was ik om 7.50 uur, precies drie weken oud. Het waren me wel een drie weken zeg. Er gaat letterlijk een hele nieuwe wereld voor mij open. Zit ik eerst lekker 9 maanden lang veilig in de buik bij mama, waar ik elke hoekje ken, wordt ik met grote kracht naar het licht getrokken.
Die grote kracht was namelijk de vacuümpomp (kiwi wordt ie ook wel genoemd). In eerste instantie was het wel even schrikken, al dat licht en die harde geluiden. Daarna kwam ik lekker bij mama te liggen en voelde ik de blijdschap van mama en papa dat ik er dan eindelijk was.
Ja, want papa en mama hebben namelijk al die tijd op mij gewacht. Al hadden we wel contact in die 9 maanden. Ik hoorde hun stemmen en voelde de liefde. Daar tegenover heb ik via mama doormiddel van trappen en duwen laten weten dat alles goed was.
In de eerste week ben ik van arm tot arm gegaan. Ik heb hierdoor veel contacten gelegd en harten veroverd. Ik heb mijn nieuwe familie kunnen ontmoeten en dat beviel me wel. Ze zijn allemaal heel lief voor mij en geven ook veel steun aan paps en mams.
De tweede week was wat rustiger. Ik, papa en mama hebben de tijd gehad om rustig aan elkaar te wennen. De borstvoeding was goed op gang, ooh wat is dat spul heerlijk (goddelijk). Ik krijg gewoon een glimlach op mijn gezicht als ik klaar ben met drinken. Waar ben ik mee bezig, dat spul leidt me af van mijn verhaal.
Goed, waar was ik. Oh ja de tweede week. Ik heb in deze week papa en mama beter leren kennen. Ik kom echt tot rust bij die twee. Ik weet het, iedere dochter zal dat in het begin wel zeggen, maar wat heb ik het toch getroffen; ze zijn de beste en de liefste van de hele wereld.
Wat ik in de tweede week ook heel speciaal vond was dat ik mijn overgroot moeder (ja de moeder van mijn oma) heb leren kennen. Zij is helemaal speciaal voor mij naar ons toe gekomen.
Binnenkort wil ik samen met papa en mama naar mijn andere overgroot moeder (de moeder van mijn opa).
De derde week was ook een week van nieuwe indrukken. Ik ben meer naar buiten geweest en heb, zoals het een meisje betaamd, lekker gewinkeld bij de prenatal, de ikea en voor papa bij de Media Markt. Papa heeft mij al die tijd gedragen in een draagzak op de buik, die hebben we samen met mama en tante Daphne uitgezocht bij de prenatal.
Dit was ook de week waarin ik steeds beter kon slapen. Ik ben wat meer gewend geraakt aan mijn eigen kamer, maar soms wil ik gewoon slapen waar mama en papa zijn. Ik vind het fijn om hun stemmen te horen. 'S nachts slaap ik al beter, op afgelopen nacht na dan. Afgelopen nacht had ik er geen zin meer in. Om 03.30 uur dacht ik bij mezelf: "ik heb de hele dag al geslapen, nu wil ik lang opblijven en wakker zijn." Papa is toen met mij beneden gaan zitten, kon mama ook nog even slapen (zij moet er al uit om me te voeden). Komende nacht zal ik proberen door te slapen papa en mama, echt waar.
Nou lieve mensen van deze mooie wereld waarin ik ben gekomen, ik wens jullie het beste toe en houdt deze website in de gaten. Jullie horen van me.
Veel liefs,
Anorah Daphne Aleida Cornielje
Email: Anorah@superzusters.nl
zondag 30 september 2007
Een middag in de box
Honger, honger, ......
zaterdag 22 september 2007
Lekker met de speen
zaterdag 15 september 2007
Abonneren op:
Posts (Atom)